Sanal ağ bilgi işlem, bilgisayar ağlarında bir uzaktan erişim biçimi olan uzak masaüstü paylaşımını kolaylaştırır. VNC, başka bir bilgisayarın görsel masaüstü ekranını görüntüler ve o bilgisayarı bir ağ bağlantısı üzerinden kontrol eder. VNC gibi uzak masaüstü teknolojisi, evin başka bir yerinden veya seyahat ederken bir bilgisayara erişmek için ev bilgisayar ağlarında çalışır. Ayrıca, sistemlerde uzaktan sorun gidermeye ihtiyaç duyan bilgi teknolojisi departmanları gibi iş ortamlarındaki ağ yöneticileri için de yararlıdır.
Alt Satır
VNC, 1990'ların sonlarında açık kaynaklı bir araştırma projesi olarak oluşturuldu. Daha sonra VNC'ye dayalı birkaç ana akım uzak masaüstü çözümü ortaya çıktı. Orijinal VNC geliştirme ekibi, RealVNC adlı bir paket üretti. Diğer popüler türevler UltraVNC ve TightVNC'yi içeriyordu. VNC, tüm modern işletim sistemlerini destekler.
VNC Nasıl Çalışır
VNC, bir istemci/sunucu modelinde çalışır ve uzak çerçeve arabelleği adı verilen özel bir ağ protokolü kullanır. VNC istemcileri (bazen görüntüleyiciler olarak adlandırılır) sunucu ile kullanıcı giriş tuş vuruşlarını, fare hareketlerini, tıklamaları ve dokunuşları paylaşır.
VNC sunucuları yerel ekran çerçeve arabelleği içeriğini yakalar ve bunları istemciyle geri paylaşır, ardından uzak istemci girdisini yerel girdiye çevirir. RFB üzerinden bağlantılar normalde sunucudaki 5900 numaralı TCP bağlantı noktasına gider.
VNC'ye Alternatifler
VNC uygulamaları ise genellikle daha yavaş olarak kabul edilir ve daha yeni alternatiflere göre daha az özellik ve güvenlik seçeneği sunar.
Microsoft, Windows XP'den başlayarak uzak masaüstü işlevselliğini işletim sistemine dahil etti. Windows Uzak Masaüstü, bir Windows bilgisayarın uyumlu istemcilerden uzak bağlantı istekleri almasını sağlar.
Diğer Windows cihazlarında yerleşik olarak bulunan istemci desteğinin yanı sıra, iOS ve Android tablet ve akıllı telefon cihazları, mevcut uygulamaları kullanarak Windows Uzak Masaüstü istemcileri (ancak sunucular değil) olarak da işlev görebilir.
RFB protokolünü kullanan VNC'nin aksine, WRD uzak masaüstü protokolünü kullanır. RDP, RFB'nin yaptığı gibi doğrudan çerçeve arabellekleriyle çalışmaz. Bunun yerine, RDP, çerçeve arabelleklerini oluşturmak için bir masaüstü ekranını talimat setlerine böler ve uzak bağlantı üzerinden yalnızca bu talimatları iletir. Protokollerdeki fark, daha az ağ bant genişliği kullanan ve VNC oturumlarından daha kullanıcı etkileşimine daha duyarlı olan WRD oturumlarıyla sonuçlanır. Ancak bu aynı zamanda WRD istemcilerinin uzaktaki aygıtın gerçek görüntüsünü göremediği, bunun yerine kendi ayrı kullanıcı oturumlarıyla çalışması gerektiği anlamına gelir.
Google, Windows Uzak Masaüstü'ne benzer şekilde Chrome OS cihazlarını desteklemek için Chrome Uzaktan Masaüstü'nü ve kendi Chromoting protokolünü geliştirdi. Apple, macOS aygıtları için kendi Apple Uzak Masaüstü çözümünü oluşturmak üzere RFB protokolünü ek güvenlik ve kullanılabilirlik özellikleriyle genişletti. Aynı ada sahip bir uygulama, iOS cihazlarının uzak istemciler olarak çalışmasını sağlar. Bağımsız yazılım satıcıları da çok sayıda başka üçüncü taraf uzak masaüstü uygulaması geliştirmiştir.
