Post Office Protocol (POP), e-posta mesajlarını bir e-posta sunucusundan bilgisayara indirmeyi mümkün kılan bir internet standardıdır. POP, 1984'te POP1 olarak ortaya çıkmasından bu yana iki kez güncellendi. Postane Protokolü Sürüm 2 (POP2) 1985'te yayınlandı. Postane Protokolü Sürüm 3 (POP3) 1988'de yayınlandı ve yeni kimlik doğrulama mekanizmalarını ve diğer eylemleri içeriyordu.
Alt Satır
Gelen e-posta mesajları, siz oturum açana (bir e-posta istemcisiyle) ve mesajları bilgisayarınıza indirene kadar bir POP sunucusunda saklanır. POP standardı, mesaj gönderme araçlarını içermez. Basit Posta Aktarım Protokolü (SMTP) e-posta göndermek için kullanılır.
POP, IMAP ile Nasıl Karşılaştırılır
POP ve İnternet İleti Erişim Protokolü (IMAP), her ikisinin de e-posta almak için kullanılması bakımından benzerdir. Ancak, POP daha eskidir ve e-posta alımı için yalnızca basit komutları tanımlar. IMAP, cihazlar ve çevrimiçi erişim arasında senkronizasyon sağlar. POP ile mesajlar yerel olarak tek bir bilgisayarda veya cihazda depolanır ve yönetilir. Bu nedenle, POP'un uygulanması daha kolaydır ve genellikle daha güvenilir ve kararlıdır.
POP'un Dezavantajları
POP, bir e-posta programının mesajları yalnızca bir bilgisayara veya cihaza indirmesine izin veren sınırlı bir protokoldür ve gelecekte indirilmek üzere sunucuda bir kopyasını saklama seçeneği de vardır. POP, e-posta programlarının alınan mesajları izlemesine izin verirken, bazen bu işlem başarısız olur ve mesajlar yeniden indirilebilir. Ayrıca, POP ile aynı e-posta hesabına birden fazla bilgisayardan veya cihazdan erişmek ve bunlar arasında senkronize işlemler yapmak mümkün değildir.
