Ağa Bağlı Depolama'nın (NAS) ev kullanıcıları için artan popülaritesi, teknolojinin iki ihtiyacı nasıl karşıladığını yansıtıyor: NAS, bilgilerinizi korurken özel bir bulut sunucusu gibi davranabilir. Bu Ağa Bağlı Depolamaya genel bakış, NAS'ın nasıl başladığını ve bugün nasıl çalıştığını açıklıyor.
NAS depolama cihazlarını Linux, Windows ve Mac bilgisayarlarla kullanabilirsiniz.
Depolama Nasıl Gelişti
Bilgisayar devriminin ilk yıllarında, veri dosyalarını paylaşmak için disketler yaygın olarak kullanılıyordu. Ancak bugün, ortalama bir kişinin depolama ihtiyaçları disket kapasitelerini çok aşıyor. İşletmeler artık video klipler de dahil olmak üzere giderek daha fazla sayıda elektronik belge ve sunum seti bulunduruyor. MP3 müzik dosyalarının ve JPEG resimlerin ortaya çıkmasıyla birlikte ev bilgisayarı kullanıcıları da çok daha büyük ve daha uygun depolamaya ihtiyaç duyuyor.
Merkezi dosya sunucuları, bu veri depolama sorunlarından bazılarını çözmek için temel istemci/sunucu ağ teknolojilerini kullanır. En basit haliyle, bir dosya sunucusu, kontrollü dosya paylaşımını destekleyen bir ağ işletim sistemini çalıştıran PC veya iş istasyonu donanımından oluşur. Sunucuya takılan sabit sürücüler, disk başına gigabaytlarca alan sağlar ve bu sunuculara bağlı teyp sürücüleri bu kapasiteyi daha da artırabilir.
Dosya sunucuları uzun bir başarı geçmişine sahiptir, ancak birçok ev, çalışma grubu ve küçük işletme, tamamen genel amaçlı bir bilgisayarı nispeten basit veri depolama görevlerine adamayı haklı çıkaramaz. İşte burada NAS devreye giriyor.
Daha az talepkar depolama ihtiyaçları için harici sabit sürücüler de bir seçenektir.
NAS Nedir?
NAS, özellikle veri depolama için tasarlanmış sistemler oluşturarak geleneksel dosya sunucusu yaklaşımına meydan okur. Genel amaçlı bir bilgisayarla başlamak ve özellikleri bu tabandan yapılandırmak veya kaldırmak yerine, NAS tasarımları, dosya aktarımlarını desteklemek ve aşağıdan yukarıya özellikler eklemek için gerekli olan temel bileşenlerle başlar.
Diğer dosya sunucuları gibi, NAS da bir istemci/sunucu tasarımı izler. Genellikle NAS kutusu veya NAS kafası olarak adlandırılan tek bir donanım aygıtı, NAS ve ağ istemcileri arasında arabirim görevi görür. Bu NAS cihazları monitör, klavye veya fare gerektirmez. Genellikle tam özellikli bir ağ işletim sistemi yerine gömülü bir işletim sistemi çalıştırırlar. Toplam kapasiteyi artırmak için birçok NAS sistemine bir veya daha fazla disk (ve muhtemelen teyp) sürücüsü takılabilir. Bununla birlikte, istemciler her zaman bireysel depolama cihazları yerine NAS kafasına bağlanır.
İstemciler genellikle NAS'a bir Ethernet bağlantısı üzerinden erişir. NAS, ağ üzerinde, ana cihazın IP adresi olan tek bir "düğüm" olarak görünür.
NAS, e-posta gelen kutuları, web içeriği, uzak sistem yedeklemeleri ve daha fazlası gibi dosya biçiminde görünen tüm verileri depolayabilir. Genel olarak, NAS, geleneksel dosya sunucularınınkine paralel kullanır.
NAS sistemleri, güvenilir çalışma ve kolay yönetim için çaba gösterir. Genellikle disk alanı kotaları, güvenli kimlik doğrulama veya bir hata algılandığında e-posta uyarılarının otomatik olarak gönderilmesi gibi yerleşik özellikler içerirler.
NAS Protokolleri
NAS kafasıyla iletişim TCP/IP üzerinden gerçekleşir. Daha spesifik olarak, istemciler, TCP/IP üzerine inşa edilmiş birkaç üst düzey protokolden (OSI modelindeki uygulama veya yedinci katman protokolleri) herhangi birini kullanır.
NAS ile en yaygın olarak ilişkilendirilen iki uygulama protokolü, Sun Network File System (NFS) ve Common Internet File System'dir (CIFS). Hem NFS hem de CIFS, istemci/sunucu tarzında çalışır. Her ikisi de modern NAS'tan yıllar önce gelir; bu protokoller üzerinde orijinal çalışma 1980'lerde gerçekleşti.
NFS, orijinal olarak bir LAN üzerinden UNIX sistemleri arasında dosya paylaşımı için geliştirilmiştir. NFS desteği kısa süre sonra UNIX dışı sistemleri de içerecek şekilde genişletildi; ancak günümüzde çoğu NFS istemcisi, UNIX işletim sisteminin bazı özelliklerini çalıştıran bilgisayarlardır.
CIFS eskiden Sunucu İleti Bloğu (SMB) olarak biliniyordu. SMB, DOS'ta dosya paylaşımını desteklemek için IBM ve Microsoft tarafından geliştirilmiştir. Protokol Windows'ta yaygın olarak kullanılmaya başlayınca adı CIFS olarak değişti. Aynı protokol bugün UNIX sistemlerinde Samba paketinin bir parçası olarak görünmektedir.
Birçok NAS sistemi ayrıca Köprü Metni Aktarım Protokolünü (HTTP) destekler. İstemciler genellikle HTTP'yi destekleyen bir NAS'tan web tarayıcılarındaki dosyaları indirebilir. NAS sistemleri ayrıca web tabanlı yönetici kullanıcı arayüzleri için bir erişim protokolü olarak HTTP kullanır.
