Ethernet kablolu ağının ilk deneysel sürümü, 1973'te saniyede 2,94 megabit (Mbps) bağlantı hızında çalıştı. Ethernet, 1982'de bir endüstri standardı haline geldiğinde, hız derecesi, aşağıdakilerden dolayı 10 Mbps'ye yükseldi. teknolojideki gelişmeler. Ethernet, bu hız derecesini 10 yıldan fazla korumuştur. Standardın 10-Base2 ve 10-BaseT dahil olmak üzere 10 sayısı ile başlayan farklı formları adlandırılmıştır.
Hızlı Ethernet
Hızlı Ethernet adı verilen teknoloji 1990'ların ortalarında tanıtıldı. Bu adı aldı çünkü Fast Ethernet standartları, geleneksel Ethernet'ten 10 kat daha hızlı olan maksimum 100 Mbps veri hızını destekliyor. Bu standart için diğer yaygın isimler arasında 100-BaseT2 ve 100-BaseTX bulunur.
Hızlı Ethernet, daha fazla LAN performansına duyulan ihtiyaç üniversiteler ve işletmeler için kritik hale geldiğinden geniş çapta dağıtıldı. Başarısının önemli bir unsuru, mevcut ağ kurulumlarıyla bir arada var olabilme yeteneğiydi. Günün ana ağ bağdaştırıcıları, hem geleneksel hem de Hızlı Ethernet'i desteklemek için üretildi. Bu 10/100 adaptörler hat hızını otomatik olarak algılar ve bağlantı veri hızlarını buna göre ayarlar.
Gigabit Ethernet Hızları
Hızlı Ethernet'in geleneksel Ethernet'te gelişmesi gibi, Gigabit Ethernet de Hızlı Ethernet'te gelişti ve 1000 Mbps'ye kadar hızlar sundu. 1000-BaseX ve 1000-BaseT sürümleri 1990'ların sonlarında oluşturulmuş olsa da, Gigabit Ethernet'in yüksek maliyeti nedeniyle büyük ölçekli kabul görmesi yıllar aldı.
10 Gigabit Ethernet, 10.000 Mbps'de çalışır. 2000'li yılların ortalarından itibaren 10G-BaseT dahil olmak üzere standart versiyonlar üretildi. Bu hızda kablolu bağlantılar, yalnızca yüksek performanslı bilgi işlem ve veri merkezleri gibi belirli özel ortamlarda uygun maliyetliydi.
40 Gigabit Ethernet ve 100 Gigabit Ethernet teknolojileri birkaç yıldır aktif olarak geliştirilmektedir. İlk kullanımları öncelikle büyük veri merkezleri içindir. 100 Gigabit Ethernet, iş yerinde ve evde zaten 10 Gigabit Ethernet'in yerini alıyor.
Ethernet'in Gerçek Hızına Karşı Maksimum Hızı
Ethernet'in hız derecelendirmeleri, gerçek dünya kullanımında ulaşılamaz olduğu için eleştirildi. Otomobillerin yakıt verimliliği derecelerine benzer şekilde, ağ bağlantı hızı derecelendirmeleri, normal çalışma ortamlarını temsil etmeyebilecek ideal koşullar altında hesaplanır. Maksimum değerler olduğu için bu hız değerlerinin aşılması mümkün değildir.
Ethernet bağlantısının pratikte nasıl performans göstereceğini hesaplamak için maksimum hız derecesine uygulanabilecek belirli bir yüzde veya formül yoktur. Gerçek performans, hat girişimi veya uygulamaların mesajları yeniden iletmesini gerektiren çakışmalar dahil olmak üzere birçok faktöre bağlıdır.
Ağ protokolleri, protokol başlıklarını desteklemek için bir miktar ağ kapasitesi tükettiğinden, uygulamalar yalnızca kendileri için %100 elde edemezler. Ayrıca uygulamaların 1000 Gb/sn'lik bir bağlantıyı verilerle doldurması, 100 Mb/sn'lik bir bağlantıyı doldurmaktan daha zordur. Ancak, doğru uygulamalar ve iletişim modelleri ile gerçek veri hızları, en yoğun kullanım sırasında teorik maksimum değerin %90'ının üzerine çıkabilir.
