Peripheral Component Interconnect, bilgisayar çevre birimlerini ana karta bağlamak için ortak bir bağlantı arabirimidir. PCI, 1995 ve 2005 yılları arasında popülerdi ve çoğunlukla ses kartlarını, ağ kartlarını ve video kartlarını bağlamak için kullanılıyordu.
PCI ayrıca protokol yeteneği göstergesi, program kontrollü kesme, panel çağrı göstergesi, kişisel bilgisayar arayüzü ve daha fazlası gibi alakasız diğer teknik terimlerin kıs altmasıdır.
Alt Satır
Modern bilgisayarlar çoğunlukla USB veya PCI Express (PCIe) gibi diğer arabirim teknolojilerini kullanır. Bazı masaüstü bilgisayarların, geriye dönük uyumluluğu korumak için anakartta PCI yuvaları olabilir. Ancak, PCI genişletme kartları olarak takılan aygıtlar artık ya ana kartlara entegre edilmiştir ya da PCIe gibi diğer konektörlerle bağlanmıştır.
PCI için Diğer Adlar
Bir PCI birimine PCI veri yolu denir. Veri yolu, bir bilgisayarın bileşenleri arasındaki yol için kullanılan bir terimdir. Bu terimin geleneksel PCI olarak tanımlandığını da görebilirsiniz. Ancak PCI'yı, ödeme kartı endüstri uyumluluğu anlamına gelen PCI uyumluluğu veya ödeme kartı endüstri veri güvenliği standardı anlamına gelen PCI DSS ile karıştırmayın.
PCI Nasıl Çalışır?
Bir PCI veri yolu, bilgisayar sistemine bağlı farklı çevre birimlerini değiştirmenize olanak tanır. Genellikle bir anakartta üç veya dört PCI yuvası bulunur. PCI ile, değiştirmek istediğiniz bileşeni çıkarabilir ve yenisini PCI yuvasına takabilirsiniz. Açık bir yuvanız varsa, ikinci bir sabit sürücü gibi başka bir çevre birimi ekleyebilirsiniz.
Bilgisayarların farklı trafik türlerini işlemek için birden fazla veri yolu türü olabilir. PCI veri yolu eskiden hem 32 bit hem de 64 bit sürümlerde gelirdi. PCI, 33 MHz veya 66 MHz'de çalışır.
PCI Kartları
PCI kartları, form faktörleri olarak da bilinen çeşitli şekil ve boyutlarda gelir. Tam boyutlu PCI kartları 312 milimetre uzunluğundadır. Kısa kartlar 119 ile 167 milimetre arasında değişir ve daha küçük yuvalara sığar. Kompakt PCI, Mini PCI, Düşük Profilli PCI ve diğerleri gibi başka varyasyonlar da vardır.
PCI kartları bağlanmak için 47 pin kullanır ve PCI, 5 volt veya 3,3 volt kullanan cihazları destekler.
Çevresel Bileşen Ara Bağlantı Geçmişi
Intel, PCI veri yolunu 1990'ların başında geliştirdi. Ön veri yoluna ve sonunda CPU'ya bağlanan bir köprü aracılığıyla bağlı cihazlar için sistem belleğine doğrudan erişim sağladı. PCI 1.0 1992'de, PCI 2.0 1993'te, PCI 2.1 1995'te, PCI 2.2 1998'de, PCI 2.3 2002'de ve PCI 3.2004 yılında 0.
PCI, Windows 95 1995'te Tak ve Çalıştır (PnP) özelliğini tanıttığında popüler oldu. Intel, PnP standardını PCI'ya dahil etmişti ve bu da ona ISA'ya göre bir avantaj kazandırmıştı. ISA'nın yaptığı gibi PCI, atlama telleri veya dip anahtarları gerektirmez.
PCIe, PCI üzerinde geliştirildi ve daha yüksek bir maksimum sistem veri yolu verimine, daha düşük bir G/Ç pin sayısına sahiptir ve fiziksel olarak daha küçüktür. Intel ve Arapaho Çalışma Grubu tarafından geliştirilmiştir. 2012 yılına kadar PC'ler için ana anakart düzeyinde ara bağlantı oldu ve yeni sistemler için grafik kartları için varsayılan arabirim olarak Hızlandırılmış Grafik Bağlantı Noktasının yerini aldı.
PCI-X, PCI'ya benzer bir teknolojidir. Peripheral Component Interconnect eXtended anlamına gelen PCI-X, sunucular ve iş istasyonları için 32 bit PCI veri yolunda bant genişliğini iyileştirir.
