Büyük küçük tüm bilgisayarlarımızın bir tür sabit diski vardır ve çoğumuz bunun yazılımlarımızı, müziklerimizi, videolarımızı ve hatta işletim sistemlerimizi depolayan bir donanım parçası olduğunu biliriz.
Bunun ötesinde, muhtemelen bu her yerde bulunan bilgi işlem ekipmanı hakkında bilmediğiniz en az birkaç şey vardır:
Sabit Diskler Hakkında Gerçekler
- İlk sabit disk, 350 Disk Depolama Birimi, birdenbire mağaza raflarında ortaya çıkmadı, aynı zamanda IBM tarafından Eylül 1956'da piyasaya sürülen eksiksiz bir bilgisayar sisteminin parçasıydı… evet, 1956 !
- IBM 1958'de bu harika yeni cihazı diğer şirketlere göndermeye başladı, ancak muhtemelen sadece postayla göndermediler - dünyanın ilk sabit diski endüstriyel bir buzdolabı büyüklüğündeydi ve bir ton ağırlığındaydı.
- Bu şeyi nakletmek muhtemelen herhangi bir alıcının aklındaki son şeydi, ancak 1961'de bu sabit diskin aylık 1.000 USD'den fazla kiralandığı gerçeği göz önüne alındığında. Bu size çok çirkin geldiyse, her zaman 34.000 USD'nin biraz üzerinde bir fiyata satın alabilirsiniz.
- 200 USD'nin biraz üzerinde bir fiyata satılabilecek 8 TB Seagate modeli gibi bugün mevcut olan ortalama bir sabit disk, o ilk IBM diskinden 300 milyon kattan daha ucuz oldu.
- 1960'da bir müşteri bu kadar depolama alanı isteseydi, bu ona 77,2 Milyar USD'ye mal olurdu, bu da o yıl Birleşik Krallık'ın tüm GSYİH'sından biraz daha fazlaydı!
- IBM'nin pahalı, canavar gibi bir sabit diskinin toplam kapasitesi 4 MB'ın biraz altındaydı ve iTunes veya Amazon'dan alacağınız gibi ortalama kalitede tek bir müzik parçasının boyutuyla ilgiliydi.
- Günümüzün sabit diskleri bundan biraz daha fazlasını depolayabilir. 2015'in sonları itibarıyla, Nimbus en büyük sabit disk olan 100 TB ExaDrive rekorunu elinde tutuyor, ancak 8 TB diskler çok daha yaygın (ve ayrıca çok daha ucuz).
- Yani, IBM'in 3,75 MB sabit diskinin en iyinin en iyisi olmasından sadece 60 yıl sonra, 8 TB'lık bir sürücüde 2 milyon kat daha fazla depolama elde edebilirsiniz ve az önce gördük, maliyetin çok küçük bir kısmında.
- Daha büyük sabit diskler, eskiden yapabildiğimizden daha fazla şey depolamamıza izin vermekle kalmıyor, depolama teknolojisindeki bu büyük gelişmeler olmadan var olamayacak yepyeni endüstrileri mümkün kılıyor.
- Ucuz ama büyük sabit diskler, Backblaze gibi şirketlerin, verilerinizi kendi yedekleme diskleriniz yerine sunucularına yedeklediğiniz bir hizmet sunmasına olanak tanır. 2022'de bunu yapmak için 207.478 sabit disk kullanıyorlardı ve 2020'de bu sabit diskler toplam 1 exabayt veri depolıyordu.
- 2013 raporuna göre, tüm bu filmleri depolamak için 3,14 PB (yaklaşık 3,3 milyon GB) sabit disk alanına ihtiyaç duyan Netflix'i düşünün!
- Netflix'in ihtiyaçlarının büyük olduğunu mu düşünüyorsunuz? Facebook, 2014'ün ortalarında sabit disklerde 300 PB'ye yakın veri depolıyordu. Şüphesiz, bu sayı bugün çok daha fazla.
- Yalnızca depolama kapasitesi artmakla kalmadı, aynı zamanda boyut da azaldı… büyük ölçüde öyle. Bugün tek bir MB, 50'lerin sonundaki bir MB'den 11 milyar kat daha az fiziksel alan kaplıyor.
- Buna başka bir açıdan bakarsak: Cebinizdeki 256 GB'lık akıllı telefon 54 Olimpik yüzme havuzuna eşittir 1958 dönemi sabit diskleriyle tamamen dolu.
- Birçok yönden, o eski IBM sabit diski, modern sabit disklerden o kadar da farklı değil: Her ikisinde de dönen sabit diskler ve veri okuyup yazan bir kola bağlı bir kafa var.
- Bu dönen plakalar oldukça hızlıdır, genellikle sabit sürücüye bağlı olarak dakikada 5, 400 veya 7, 200 kez döner.
- Tüm bu hareketli parçalar ısı üretir ve sonunda çoğu zaman yüksek sesle arızalanmaya başlar. Bilgisayarınızın çıkardığı yumuşak ses muhtemelen havayı dolaşan fanlardır, ancak diğer düzensiz sesler genellikle sabit sürücünüzün katıdır.
- Hareket eden şeyler sonunda yıpranır-bunu biliyoruz. Bu nedenle ve diğer bazı nedenlerle, hareketli parçası olmayan katı hal sürücüsü (temelde dev bir flash sürücüdür), yavaş yavaş geleneksel sabit sürücünün yerini alıyor. (Daha fazla bilgi için HDD ve SSD'ye bakın.)
- Maalesef, ne geleneksel ne de SSD sabit diskler sonsuza kadar küçülmeye devam edemez. Bir veri parçasını çok küçük bir alanda saklamaya çalışın ve sabit disklerin nasıl çalıştığının fiziği bozulur. (Cidden-buna süperparamanyetizma denir.)
- Bunun tek anlamı, gelecekte verileri farklı şekillerde depolamamız gerekeceğidir. 3D depolama, holografik depolama, DNA depolama, elmas depolama ve daha fazlası gibi pek çok bilimkurgu sondaj teknolojisi şu anda geliştirilme aşamasındadır.
- Bilim kurgudan bahsetmişken, Star Trek'teki android karakteri Data, bir bölümde beyninin 88 PB tuttuğunu söylüyor. Bu, Facebook'tan çok daha az, öyle görünüyor ki tam olarak nasıl alacağımızdan emin değiliz.
