Önemli Bilgiler
- Eastward, her bir etkisini adaleti yerine getiren bir oyunun mutlak cevheridir.
- Başından beri beni içine çekti ve mini oyunu bile saatleri dakika gibi hissettirebilir.
- Şuna bakın! Dinle!
Eastward, ilk beklentilerimin çok ötesine geçen ve şimdiden kalbime sağlam bir şekilde yerleşmiş olan o nadir oyun türüdür.
Bu tür şeyler çok sık olmaz ama video oyunu oynayan herkesin en az bir kere bunu deneyimlediğini biliyorum. Mükemmel olmayabilecek (çünkü ne?) ve herkese hitap etmeyecek, ancak sizin için yapılmış gibi görünen bir şeyi oynadığınız yer. Bunu yapan insanlar bir şekilde beynine dokunmuş ve senden önce tam olarak ne istediğini biliyormuş gibi.
Bir avuç ekran görüntüsü gördüğümde Eastward'ı oynamak istediğimi biliyordum ve fragmanı izlediğimde oynamak için gerektiğimi biliyordum. Ancak, kafamda çok fazla kurmuş olduğumdan ve gerçekçi olmayan beklentilerimi karşılayamayacağından endişelendim. Elbette böyle şeyler her zaman olur. Ama neyse ki durum böyle değildi.
Sadece beklentilerimi karşılamadı, hatta onları aşmadı. Doğuya doğru onları, güçlendirilmiş bir tavayla vurulan asırlık bir cam şişe gibi paramparça etti.
Oyunları diğer oyunlarla ve medya biçimleriyle karşılaştırmak sıradan bir şey, biliyorum ama ne demek istediğimi açıklamanın en hızlı yolu bu. Eastward, Earthbound'un büyük hayranları The Legend of Zelda'nın kendi versiyonunu yapmış, ardından Studio Ghibli'nin sanat ve müziği yaratmasını sağlamış gibi hissediyor. Bu oyuna aşığım.
Başlangıçtan itibaren
Hikaye sevdiğim şeyi yapıyor ve sizi tam ortasına bırakıyor. 'In medias res' demek istemiyorum, "hiçbir şey açıklanmadı ve ilerledikçe öğrenmek zorundasın". Sözsüz (ve muhteşem) giriş, sahneyi hazırlayan harika bir iş çıkarıyor, ardından patlama - tam ortasındasınız. Garip bir açıklama yok ve hafıza kaybı yaşayan o kahramanın hiçbiri size her şeyi saçmalık olarak açıklamak için bir bahane değil. İşte dünya, işte karakterler, şimdi go!
Gerçi teknik olarak Eastward'taki ilk birkaç saatimin çoğunu oynamadan geçirdiğimi itiraf etmekten biraz utanıyorum. Görüyorsunuz, oyunun içinde Earth Born adlı bir oyun var (Eminim ki Earthbound'a bir selam değildir) ve temelde mini bir oyun olmasına rağmen beni içine çekti. Bu basit bir RPG-lite olayı, ama aynı zamanda bitirmek için birden fazla deneme gerektirir ve bu daha küçük olanı büyütmek için ana oyunda öğeler satın alabilirsiniz.
Sevimli küçük yan oyuna her ne kadar hayran olsam da, Doğuya doğru şu ana kadar epey eğlenceli geçti. Yine de, sıra tabanlı RPG dövüşleri beklemekte varsayılan olduğum için, inkar edilemez Earthbound titreşimleri, savaş başladığında bir miktar kafa karışıklığına yol açtı. Bu kötü bir şey olduğundan değil elbette. Aslında, tam tersi. Orijinal olarak istediklerime tercih ettiğimi düşündüğüm çok farklı bir klasik macera oyunu hissine sahip.
Ayrıca Çarpıcı
Gerçekten de, beni tamamen büyüleyen Eastward'ın tarzı. Film müziğinden görsellere kadar bu oyunun sunumuyla ilgili her şey bir zevkti. Keşke en sevdiğim ses parçalarından bazılarını vurgulayabilseydim ama fragman şimdilik yeterli olacak. Harika, değil mi?
Eastward'ın nasıl göründüğüne gelince, sanatın öznel olduğunu biliyorum ama bu uzun zamandır gördüğüm en güzel oyunlardan biri. Tüm renkler çok canlıdır ve ışık efektleri, havayı ayarlamak veya atmosfer yaratmak için mükemmel bir iş çıkarır. Ve tasarımlar inanılmaz. Genel olarak karakterler, binalar, canavarlar ve ortamlar harika. Burada sergilenen o kadar çok hayal gücü var ki neredeyse beni kıskanıyor.
Beğenmek için umutsuzca Doğu'ya gittim çünkü anında görünüşüne kapıldım ve en ufak bir hayal kırıklığına uğratmadı. Bahsettiğim gibi sadece görsel açıdan değil, diğer tüm yönleriyle inanılmaz. Onunla ilgili her şey yüzünden çok eğleniyorum.
Sırada ne olduğunu görmek ve duymak, daha fazla gizli tedarik kutusu bulmak, daha fazla yemek tarifi keşfetmek, daha fazla karakterle tanışmak ve kızartma tavamla daha fazla canavar parçalamak istiyorum. Hikayenin nereye gittiğini öğrenmek istiyorum. Ve elbette, Earth Born'u yenmem gerekiyor.
