Kişisel bilgi işlemin ilk günlerinde, veri miktarları kilobayt olarak tanımlanıyordu ve çoğu sistem depolama için taşınabilir disketlere güveniyordu. Daha sonra, sabit disklerin benimsenmesiyle, insanlar daha fazla veri depolayabildi, ancak disklerin depolandığı kule bilgisayar dolapları pek taşınabilir değildi.
Bilgisayarlar varsayılan olarak CD ve DVD sürücüleriyle birlikte gönderildiğinden, insanlar dijital ses ve videonun, uygulamaların kolay kurulumunun ve büyük miktarda veriyi paylaşmak için taşınabilir yüksek kapasiteli depolamanın keyfini çıkardı. CD ve DVD diskleri, sabit sürücülerin bile taşıyabileceğinin çok ötesinde bir depolama kapasitesine sahipti.
Ancak, her türlü optik sürücü içeren bir bilgisayar bulmak artık daha zor hale geliyor.
Alt Satır
Çapı yaklaşık beş inç olan CD ve DVD diskleri, modern dizüstü bilgisayarlar ve tabletlerin boyutlarıyla karşılaştırıldığında büyüktür. Optik sürücülerin boyutları büyük ölçüde azalmış olsa da, birçok dizüstü bilgisayar üreticisi, yerden tasarruf etmek için bunları dahil etmemeyi tercih etti. Daha fazla kişi bilgi işlem için tablet kullandığından, bu diskleri barındıracak daha da az alan kalıyor.
Sınırlı Kapasite
CD sürücüleri piyasaya ilk çıktığında, manyetik medyaya rakip olacak kadar geniş bir depolama kapasitesi sunuyorlardı. Tipik 650 megabaytlık kullanılabilir depolama alanı, o sırada çoğu sabit diskin sahip olduğunun çok ötesindeydi. DVD, kaydedilebilir formatlarda 4,7 gigabayt depolama alanıyla bu kapasiteyi daha da genişletti. Blu-ray, daha dar optik ışını ile, çoğu tüketici uygulaması yalnızca 25 GB gerektirse de, neredeyse 200 GB'ı barındırabilir. Ancak o zamandan beri, sabit sürücülerin depolama kapasitesi daha da hızlı arttı.
Optik depolama hala GB cinsinden takılıyken, birçok sabit sürücünün kapasitesi artık terabayt (TB) cinsinden ölçülmektedir. Aslında, bugün birçok insanın bilgisayarlarında, sistemin ömrü boyunca kullanabileceklerinden daha fazla depolama alanı var.
Özellikle yeni bilgisayarların artan taşınabilirliği göz önüne alındığında, veri depolamak için CD, DVD ve Blu-ray diskleri kullanmak artık buna değmez. Fiyat da doğru. Terabayt sürücülerin maliyeti genellikle 100 doların altındadır ve verilerinize daha hızlı erişim sağlar.
Katı hal sürücü teknolojisi de yıllar içinde gelişti. Disket teknolojisini geçersiz kılan şey, bu sürücülerde ve USB flash sürücülerinde kullanılan flash bellektir. 16 GB'lık bir USB flash sürücü 10 dolardan daha ucuza satılır, ancak çift katmanlı bir DVD'den daha fazla veri depolar. SSD'ler kapasitelerine göre hala oldukça pahalıdır ancak her yıl daha pratik hale gelmektedirler ve dayanıklılıkları ve düşük güç tüketimleri nedeniyle büyük olasılıkla birçok bilgisayardaki sabit disklerin yerini alacaklardır.
Fiziksel Olmayan Medya
Akıllı telefonların ve diğer cihazların dijital müzik çalar olarak artan popülaritesi ile fiziksel medyaya olan talep azaldı. Bu değişimle birlikte, CD sürücülerine yalnızca müzik parçalarını yeni medya oynatıcılarda dinleyebilmeleri için MP3 formatına kopyalamak için ihtiyaç duyulmaktadır. Akış hizmetleri de optik medyanın giderek daha önemsiz hale gelmesine katkıda bulundu.
Benzer bir fenomen video DVD'lerde gerçekleşti. Yıllar geçtikçe, DVD satışları, kısmen Netflix ve Hulu gibi akış hizmetlerinin artan popülaritesi nedeniyle büyük ölçüde düştü. Ek olarak, müzikte olduğu gibi, çevrimiçi kaynaklardan dijital formatta daha fazla film satın alınabilir. Yüksek çözünürlüklü Blu-ray medya satışları bile geçmişteki DVD satışlarını yakalayamadı.
Eskiden diskler aracılığıyla dağıtılan yazılım uygulamaları, dijital dağıtım kanalları aracılığıyla kullanıma sunuldu. Daha sonra Steam gibi servisler tüketicilerin program satın almasını ve indirmesini kolaylaştırdı. Bu modelin ve iTunes gibi hizmetlerin başarısı, birçok şirketin dijital yazılım dağıtımı sunmasına neden oldu.
Aynı ilke yazılım yüklemek için de geçerlidir. Çoğu modern bilgisayar artık fiziksel kurulum ortamıyla birlikte gönderilmemektedir. Bunun yerine ayrı bir kurtarma bölümü içerirler.
Microsoft, Windows 10'daki Microsoft Store gibi araçlar aracılığıyla dijital dağıtımı benimsedi.
Format Savaşları
Optik medya için tabuttaki son çivi, tüketiciler format savaşlarının çözülmesini beklerken yeni formatın benimsenmesini sorunlu hale getiren HD-DVD ve Blu-ray arasındaki savaş oldu. Blu-ray nihai kazanan oldu, ancak kısmen dijital haklar yönetimiyle ilgili zorluklar nedeniyle tüketiciler arasında popüler olmadı.
Blu-ray formatı, ilk piyasaya sürülmesinden bu yana, çoğu korsanlıkla ilgili endişelere dayanan çeşitli revizyonlardan geçti. Dijital kopyaların satışları etkilemesini önlemek için üreticiler, biçimi yasa dışı çoğ altmaya karşı daha dayanıklı hale getirmek için değişiklikler yaptı. Sonuç olarak, bazı yeni diskler eski oynatıcılarda oynatılamaz. Bu nedenle, bu diskler daha uyarlanabilir ancak kullanıcıların işlevsellik sağlamak için oynatıcı yazılımını yükseltmesi gerekir.
Apple, Mac OS X yazılımında Blu-ray biçimini desteklemiyor, bu da teknolojiyi platformla neredeyse alakasız hale getiriyor.
