Mac'in OS X ve macOS işletim sistemleri, dosya ve klasörlere yönelik çeşitli kısayol bağlantılarını destekler. Kısayol bağlantıları, dosya sisteminin derinliklerine gömülü nesnelere gitmeyi kolaylaştırır. Mac'ler üç tür kısayol bağlantısını destekler:
- Takma adlar
- Sembolik bağlantılar
- Sabit bağlantılar
Üç bağlantı türü de orijinal dosya sistemi nesnesinin kısayollarıdır. Dosya sistemi nesnesi genellikle Mac'inizdeki bir dosyadır, ancak bir klasör, sürücü veya ağa bağlı bir cihaz da olabilir.
Takma Adlara, Sembolik Bağlantılara ve Sabit Bağlantılara Genel Bakış
Kısayol bağlantıları, başka bir dosya nesnesine başvuran küçük dosyalardır. Sistem bir kısayol bağlantısıyla karşılaştığında, orijinal nesnenin nerede olduğu hakkında bilgi içeren dosyayı okur ve ardından o nesneyi açmaya devam eder. Çoğunlukla bu, kullanıcı bir tür bağlantıyla karşılaştığını fark etmeden gerçekleşir. Her üç bağlantı türü de, bunları kullanan kullanıcı veya uygulama için şeffaf görünür.
Bu şeffaflık, kısayol bağlantılarının birçok farklı amaç için kullanılmasına izin verir. En yaygın olanlardan biri, dosya sisteminin derinliklerinde gömülü olan bir dosyaya veya klasöre rahatça erişmektir. Örneğin, banka hesap özetlerini ve diğer mali bilgileri depolamak için Belgeler klasörünüzde bir muhasebe klasörü oluşturmuş olabilirsiniz. Bu klasörü sık kullanıyorsanız, ona bir takma ad oluşturabilir ve masaüstünde konumlandırabilirsiniz. Hesap klasörüne erişmek için birden çok klasör düzeyinde gezinmek için Finder'ı kullanmak yerine, masaüstü takma adını tıklayabilirsiniz. Takma ad sizi doğrudan klasöre ve dosyalarına götürür ve uzun bir gezinme sürecini kısa devre yapar.
Dosya sistemi kısayollarının bir başka yaygın kullanımı, aynı verileri birden çok konumda, verileri çoğ altmak veya verileri senkronize tutmak zorunda kalmadan kullanmaktır.
Muhasebe klasörü örneğine dönersek, borsa seçimlerini izlemek için kullandığınız bir uygulamanız olabilir ve uygulamanın veri dosyalarını önceden tanımlanmış bir klasörde saklaması gerekir. Hesap klasörünü ikinci bir konuma kopyalamak ve iki klasörü senkronize tutmak konusunda endişelenmek yerine, bir takma ad veya sembolik bir bağlantı oluşturabilirsiniz. Bu şekilde, hisse senedi alım satım uygulaması verileri özel klasöründe görür ancak muhasebe klasörünüzde depolanan verilere erişir.
Üç kısayol türünün tümü, Mac'inizin dosya sistemindeki bir nesneye orijinal konumundan başka bir yerden erişme yöntemleridir. Her kısayol türünün, bazı kullanımlar için diğerlerinden daha uygun olan benzersiz özellikleri vardır.
Takma adlar
Takma ad, Mac için en eski ve en popüler kısayoldur. Kökleri Sistem 7'ye kadar uzanır. Çoğu Mac kullanıcısı, takma adların nasıl oluşturulacağını ve bunların nasıl kullanılacağını bilir.
Takma adlar Finder düzeyinde oluşturulur ve yönetilir; bu, birçok UNIX uygulaması ve yardımcı programı gibi Terminal veya Mac olmayan bir uygulama kullanıyorsanız bir takma adın sizin için çalışmadığı anlamına gelir. OS X ve macOS takma adları, oldukları gibi küçük veri dosyaları olarak görürler, ancak içerdikleri bilgileri nasıl yorumlayacaklarını bilmezler.
Bu bir dezavantaj gibi görünebilir, ancak takma adlar üç kısayol türünün en güçlüsüdür. Mac kullanıcıları ve uygulamaları için takma adlar aynı zamanda kısayolların en çok yönlü olanıdır.
Bir nesne için takma ad oluşturduğunuzda, sistem nesnenin mevcut yolunu ve nesnenin düğüm adını içeren küçük bir veri dosyası oluşturur. Her nesnenin düğüm adı, nesneye verdiğiniz addan bağımsız ve Mac'inizin kullandığı herhangi bir birim veya sürücü için benzersiz olması garanti edilen uzun bir sayı dizisidir.
Bir takma ad dosyası oluşturduktan sonra, onu Mac'inizin dosya sistemindeki herhangi bir konuma istediğiniz kadar taşıyabilirsiniz ve yine orijinal nesneye işaret eder. Bu zekice ama takma adlar konsepti bir adım daha ileri götürüyor.
Takma adı taşımanın yanı sıra, orijinal öğeyi Mac'inizin dosya sisteminde herhangi bir yere de taşıyabilirsiniz. Takma ad hala dosyayı bulabilir. Takma adlar, orijinal öğenin düğüm adını içerdikleri için bu görünüşte sihir numarasını yapabilirler. Her öğenin düğüm adı benzersiz olduğundan, nereye koyarsanız koyun, sistem orijinal dosyayı her zaman bulabilir.
İşlem şu şekilde çalışır: Bir takma ada eriştiğinizde, sistem orijinal öğenin takma ad dosyasında saklanan yol adında olup olmadığını kontrol eder. Eğer öyleyse, sistem ona erişir ve o kadar. Nesne taşınmışsa, sistem diğer ad dosyasında depolananla aynı düğüm adına sahip bir dosya arar. Eşleşen bir düğüm adı bulduğunda sistem nesneye bağlanır.
Dosya takma adı oluşturmak basittir. Bir Finder penceresinde dosya adını seçin, cog simgesine dokunun ve Takma Ad Yap öğesini seçin.
Sembolik Bağlantılar
Sembolik bağlantılar (veya sembolik bağlantılar) ve sabit bağlantılar daha az yaygındır ve Terminal uygulamasında belirli bir düzeyde rahatlık gerektirir.
Sembolik bağlantı, UNIX ve Linux dosya sistemlerinin parçası olan bir kısayol türüdür. OS X ve macOS, UNIX'in üzerine kurulduğundan, sembolik bağlantıları tam olarak desteklerler. Sembolik bağlantılar, orijinal nesnenin yol adını içeren küçük dosyalar olmaları bakımından takma adlara benzer. Ancak, diğer adlardan farklı olarak, sembolik bağlantılar nesnenin düğüm adını içermez. Nesneyi farklı bir konuma taşırsanız sembolik bağ bozulur ve sistem nesneyi bulamaz.
Bu bir zayıflık gibi görünebilir ama aynı zamanda bir güçtür. Sembolik bağlar bir nesneyi yol adıyla bulduğundan, bir nesneyi aynı adı taşıyan ve aynı konumdaki başka bir nesneyle değiştirirseniz, sembolik bağ çalışmaya devam eder. Bu, sembolik bağlantıları sürüm kontrolü için doğal hale getirir. Örneğin, MyTextFile adlı bir metin dosyası için basit bir sürüm kontrol sistemi oluşturabilirsiniz. Dosyanın eski sürümlerini MyTextFile2 gibi bir sayı veya tarih eklenerek kaydedebilir ve dosyanın mevcut sürümünü MyTextFile olarak kaydedebilirsiniz.
Sabit Bağlantılar
Sembolik bağlantılar gibi, sabit bağlantılar da temeldeki UNIX dosya sisteminin bir parçasıdır. Sabit bağlantılar, takma adlar gibi orijinal öğenin düğüm adını içeren küçük dosyalardır. Takma adların ve sembolik bağlantıların aksine, sabit bağlantılar orijinal nesnenin yol adını içermez. Tek bir dosya nesnesinin birden çok yerde görünmesini istediğinizde genellikle sabit bir bağlantı kullanırsınız. Takma adlar ve sembolik bağlardan farklı olarak, orijinal sabit bağlantılı nesneyi, önce ona olan tüm sabit bağlantıları kaldırmadan dosya sisteminden silemezsiniz.
