1990'ların ve 2000'lerin çoğunda, insanların bilgisayarlarını her iki ya da üç yılda bir yükseltmesi alışılmadık bir durum değildi. O günlerde dizüstü bilgisayarlar nispeten nadir ve hantal olmakla kalmayıp, aynı zamanda yazılım gereksinimleri o kadar önemli ölçüde gelişti ki donanım özellikleri art arda büyüdü.
İlk Dalga Piyasası
O dönemde giderek daha fazla aile ve işletme bilgisayar satın aldığı ve bilgisayarlar daha hızlı eskidiği için, yıllık masaüstü bilgisayar satışları fırladı.
Ancak 2010'ların başından itibaren trend çizgisi değişti.
Donanım İhtiyaçlarını Değiştirme
Microsoft, Windows 95'i 1994'te piyasaya sürdüğünde, bir Intel 486 sınıfı işlemci, 4 MB RAM ve 40 MB disk alanı gerektiriyordu; bu, MS-DOS 6.22 veya Windows 3.11.
- 2000 yılında piyasaya sürülen Windows ME, 150 Mhz hız, 32 MB RAM ve 320 MB disk alanına sahip Pentium sınıfı bir işlemci önerdi.
- 2001 yılında piyasaya sürülen Windows XP, 300 Mhz hız, 64 MB RAM ve 1,5 GB disk alanına sahip Pentium sınıfı bir işlemci önerdi.
- 2007'de piyasaya sürülen Windows Vista, 1 Ghz, 1 GB RAM ve 15 GB disk alanına sahip bir işlemci önerdi.
- 2009'da piyasaya sürülen Windows 7 ve 2012'de piyasaya sürülen Windows 8 ve 2015'te piyasaya sürülen Windows 10'un tümü, Windows Vista ile aynı önerilen sistem özelliklerini kullanır.
Başka bir deyişle, yaklaşık 15 yıl boyunca, Microsoft Windows'un dört farklı ana yinelemesi iki katına veya daha fazla donanım kaynağı gerektirdi. 2007'den sonra donanım gereksinimleri artmadı. Yükseltme baskısı ortadan kalktı.
Benzer bir mantık Linux tabanlı bilgisayarları yönetir, ancak Mac'leri değil. Apple, donanım ve yazılımı dikey olarak entegre eder ve eski Apple donanımı, belirli gelişimsel dönüm noktalarından sonra yeni işletim sistemlerini desteklemeyecek şekilde sabit kodlanmıştır.
Form Faktörlerini Değiştirme
Tek başına donanım gereksinimlerinin dengelenmesi, yükseltme için sürücünün azalması anlamına geliyordu. Ancak aynı zamanda, 2010'ların başlarından itibaren dizüstü bilgisayarlar, çoğu insanın rutin bilgisayar ihtiyaçlarını karşılayacak kadar güçlü, yeterince taşınabilir ve yeterince ucuz hale geldi. Bu nedenle bazı insanlar masaüstü bilgisayarlardan dizüstü bilgisayarlar lehine vazgeçti.
2010'ların ortalarında, daha yeni donanımlar, iPad'lerin, Android tabletlerin ve ikisi bir arada tablet bilgisayarlardan oluşan Microsoft Surface serisinin, önemli ölçüde daha küçük bir form faktöründe bir dizüstü bilgisayara eşit veya neredeyse eşit kapasite sunduğu anlamına geliyordu. Hatta bazı insanlar Windows tabletleri için dizüstü bilgisayarları ve hatta her zamankinden daha güçlü akıllı telefonları terk etti.
Modern Masaüstü
Bugün, form faktörlerinin çokluğu, her cihaz türü için kullanım durumlarının farklılaşmasına yol açmıştır. Tabletler ve akıllı telefonlar, hareket halindeyken bağlantı için iyidir, ancak karmaşık işler için etkili değildir. Dizüstü bilgisayarlar normal çalışma için iyidir, ancak çoğu oyunlar için optimize edilmemiştir.
Masaüstü bilgisayarlar, herkese hitap etmeseler de, bu form faktörünün yakın zamanda ortadan kalkmayacağını gösteren bir avantaj sunan bir dizi benzersiz avantaj sağlar:
- Çıkarılabilir parçalarla kolayca yükseltilebilirler.
- Her zaman fişe takılı oldukları için, güç açısından daha az verimli ancak mobil emsallerinden çok daha yetenekli işlemcileri desteklerler.
- Taşınabilirlik önemli olmadığından, özel video kartları ve birkaç sabit sürücü gibi daha büyük cihazları destekleyebilirler.
- Sınıflandırmaları kolaydır, bu da onları kurumsal BT departmanlarının yönetmesi ve izlemesi için harika kılar.
Demek masaüstü öldü mü? Zorlu. Artık tüketici bilgisayar pazarındaki tek oyun değil, ancak bu form faktörünün arkasında hala bir ton hayat var.
