4K ekran çözünürlüğüne sahip TV'lerin sayısı patladı ve bunun iyi bir nedeni var. Kim daha ayrıntılı bir TV görüntüsü istemez ki?
Ultra HD: 4K Çözünürlükten Fazlası
4K çözünürlük standardı, artık Ultra HD olarak adlandırılan şeyin bir parçasıdır. Artan çözünürlüğe ek olarak, uygun parlaklık ve pozlama seviyeleri, HDR olarak adlandırılan bir video işleme sistemi ile birlikte artan ışık çıkışı nedeniyle resim kalitesini artıran önemli faktörlerdir.
HDR Nedir?
HDR, Yüksek Dinamik Aralık anlamına gelir.
Tiyatro veya ev videosu sunumuna yönelik seçilen içerik için oluşturma işlemi sırasında, filme alma işlemi sırasında yakalanan tam parlaklık ve kontrast verileri video sinyaline kodlanır. İçerik bir akışa, yayına veya bir diske dönüştürüldüğünde, bu sinyal HDR özellikli bir TV'ye gönderilir.
Bilginin kodu çözülür ve TV'nin parlaklık ve kontrast özelliğine bağlı olarak yüksek dinamik aralık bilgisi görüntülenir. Bir TV HDR etkin değilse (standart dinamik aralıklı TV olarak anılır), görüntüleri yüksek dinamik aralık bilgisi olmadan görüntüler.
4K çözünürlüğe ve geniş renk gamına eklenen HDR özellikli bir TV, doğru şekilde kodlanmış içerikle birleştiğinde, gerçek dünyada gördüğünüze yakın parlaklık ve kontrast seviyeleri görüntüleyebilir. Bu, çiçek açmayan veya solmayan parlak beyazlar ve çamurlu veya ezik olmayan derin siyahlar anlamına gelir.
Örneğin, bir sahnede gün batımı gibi aynı karede hem parlak öğeler hem de daha karanlık öğeler varsa, hem Güneş'in parlak ışığını hem de görüntünün geri kalanının daha karanlık kısımlarını eşit netlikte görürsünüz, aradaki tüm parlaklık seviyeleriyle birlikte.
Beyazdan siyaha kadar geniş bir aralık olduğundan, standart bir TV görüntüsünün hem parlak hem de karanlık alanlarında normalde görünmeyen ayrıntılar HDR özellikli TV'lerde daha kolay görülür ve bu da daha tatmin edici bir izleme deneyimi sağlar.
HDR Uygulaması Tüketicileri Nasıl Etkiler
HDR, TV izleme deneyimini iyileştirmede evrimsel bir adımı temsil eder. Yine de tüketiciler, hangi TV'leri, ilgili çevresel bileşenleri ve satın almaları gerektiğini etkileyen dört ana HDR biçimiyle karşı karşıya. Bu dört biçim şunlardır:
- HDR10
- Dolby Vision
- HLG (Hibrit Log Gama)
- Tek renkli HDR
Her biçimin kendine has özellikleri vardır.
HDR10 ve HDR10+
HDR10, tüm HDR uyumlu TV'lerde, ev sineması alıcılarında, Ultra HD Blu-ray oynatıcılarda ve belirli medya aktarıcılarında bulunan açık, telifsiz bir standarttır.
HDR10, parametreleri belirli bir içerik parçasına eşit olarak uygulandığından daha genel kabul edilir. Örneğin, filmin tamamında ortalama bir parlaklık aralığı belirlenir.
Oluşturma işlemi sırasında, bir filmdeki en parlak nokta ve en karanlık nokta işaretlenir. HDR içeriği oynatıldığında, diğer tüm parlaklık seviyeleri bu noktalara endekslenir.
Ancak 2017'de Samsung, HDR'ye HDR10+ (aşağıda tartışılacak olan HDR+ ile karıştırılmamalıdır) adlı sahne sahne bir yaklaşım sergiledi. HDR10'da olduğu gibi, HDR10+ da telifsizdir, ancak bazı ilk benimseme maliyetleri vardır.
HDR özellikli tüm cihazlar HDR10 kullanıyor olsa da, Samsung, Panasonic ve 20th Century Fox TV'ler ve içerikler yalnızca HDR10 ve HDR10+ kullanır.
Dolby Vision
Dolby Vision, uygulamasında donanım ve meta verileri birleştiren Dolby Labs tarafından geliştirilen ve pazarlanan HDR formatıdır. Eklenen gereksinim, içerik oluşturucuların, sağlayıcıların ve cihaz üreticilerinin Dolby'nin kullanımı için bir lisans ücreti ödemesi gerektiğidir.
Dolby Vision'ın HDR10'dan daha hassas olduğu kabul edilir. HDR parametreleri sahne sahne veya kare kare kodlanabilir ve TV'nin özelliklerine göre oynatılabilir. Başka bir deyişle, oynatma, tüm film için maksimum parlaklık düzeyiyle sınırlı olmak yerine, çerçeve veya sahne gibi belirli bir referans noktasında bulunan parlaklık düzeylerine dayanır.
Öte yandan, Dolby'nin Dolby Vision'ı yapılandırma şekli, bu formatı destekleyen tüm lisanslı ve donanımlı TV'ler, TV üreticisi bu özelliği açarsa HDR10 sinyallerinin kodunu çözebilir. Ancak yalnızca HDR10 ile uyumlu bir TV, Dolby Vision sinyallerinin kodunu çözemez.
Başka bir deyişle, bir Dolby Vision TV, HDR10'un kodunu çözebilir ve yalnızca HDR10 olan bir TV, Dolby Vision'ın kodunu çözemez. Bununla birlikte, içeriklerinde Dolby Vision kodlamasını kullanan birçok içerik sağlayıcı, özellikle Dolby Vision ile uyumlu olmayabilecek HDR özellikli TV'leri barındırmak için genellikle HDR10 kodlamasını içerir.
İçerik kaynağı yalnızca Dolby Vision içerdiğinde ve TV yalnızca HDR10 uyumlu olduğunda, TV Dolby Vision kodlamasını yok sayar ve görüntüyü standart dinamik aralık görüntüsü olarak görüntüler. Başka bir deyişle, bu durumda HDR'den yararlanamazsınız.
Dolby Vision'ı destekleyen TV markaları arasında LG, Philips, Sony, TCL ve Vizio'nun seçkin modelleri bulunur. Dolby Vision'ı destekleyen Ultra HD Blu-ray oynatıcılar, OPPO Digital, LG, Philips, Sony, Panasonic ve Cambridge Audio'dan seçilmiş modelleri içerir. Cihazın üretim tarihine bağlı olarak Dolby Vision uyumluluğu yalnızca bir donanım yazılımı güncellemesinden sonra etkinleştirilebilir.
İçerik tarafında, Dolby Vision; Netflix, Amazon ve Vudu'da sunulan belirli içeriklerin yanı sıra Ultra HD Blu-ray Disc'te sınırlı sayıda film üzerinden akış yoluyla desteklenir.
Samsung, ABD'de pazarlanan ve Dolby Vision'ı desteklemeyen tek büyük TV markasıdır. Samsung TV'ler ve Ultra HD Blu-ray Disk oynatıcılar yalnızca HDR10'u destekler.
Hibrit Log Gama (HLG)
Hibrit günlük gama, kablo, uydu ve kablosuz TV yayınları için tasarlanmış bir HDR biçimidir. Japonya'nın NHK ve BBC Broadcasting Systems tarafından geliştirilmiştir ancak lisanssızdır.
TV yayıncıları ve sahipleri için HLG'nin ana avantajı, geriye dönük uyumlu olmasıdır. Başka bir deyişle, bant genişliği alanı TV yayıncıları için birinci sınıf olduğundan, HDR10 veya Dolby Vision gibi bir HDR formatı kullanmak, HDR olmayan TV sahiplerinin (HD olmayan TV'ler dahil) HDR kodlu içeriği görüntülemesine izin vermez.
Ancak, HLG kodlaması, mevcut TV sinyalinin üzerine yerleştirilebilen, belirli meta verilere ihtiyaç duymadan ek parlaklık bilgisi içeren başka bir yayın sinyali katmanıdır. Sonuç olarak, görüntüler herhangi bir TV'de izlenebilir.
HLG özellikli bir HDR TV'niz yoksa eklenen HDR katmanını tanımaz, bu nedenle eklenen işlemenin avantajlarından yararlanamazsınız ancak standart bir SDR görüntüsü elde edersiniz.
HLG, hem SDR hem de HDR TV'lerin aynı yayın sinyalleriyle uyumlu olması için bir yol sağlasa da, aynı içeriği HDR10 veya Dolby Vision kodlaması ile izliyorsanız o kadar doğru bir HDR sonucu sağlamaz ve HLG'leri önemli ölçüde sınırlar. potansiyel.
HLG uyumluluğu, 2017 model yılından itibaren çoğu 4K Ultra HD HDR özellikli TV'de (Samsung modelleri hariç) ve ev sineması alıcılarında bulunur. Şimdiye kadar BBC ve DirecTV, HLG kullanarak bazı programlar sağlıyor.
Tek renkli HDR
Dört büyük HDR formatı arasında Technicolor HDR en az bilinenidir ve Avrupa'da yalnızca küçük bir kullanım görmektedir. Teknik ayrıntılara takılmadan Technicolor HDR, hem kayıtlı (akış ve disk) hem de TV yayını uygulamalarında kullanılabildiği için muhtemelen en esnek çözümdür. Ayrıca kare kare referans noktaları kullanılarak da kodlanabilir.
Ayrıca, Technicolor HDR, HLG'ye benzer şekilde hem HDR hem de SDR özellikli TV'lerle geriye dönük uyumludur. HDR TV'de en iyi izleme sonucunu elde edersiniz, ancak SDR TV renk, kontrast ve parlaklık özelliklerine bağlı olarak artan kaliteden yararlanabilir.
Technicolor HDR sinyalleri SDR'de görüntülenebilir, bu da onu içerik oluşturucular, içerik sağlayıcılar ve TV izleyicileri için uygun hale getirir. Technicolor HDR, içerik sağlayıcıların ve TV yapımcılarının uygulaması için telifsiz olan açık bir standarttır.
Ton Eşleme
TV'lerde çeşitli HDR biçimlerinin uygulanmasındaki sorunlardan biri, tüm TV'lerin aynı ışık çıkışı özelliklerine sahip olmamasıdır. Örneğin, yüksek kaliteli HDR özellikli bir TV, 1.000 nit'e kadar ışık verebilir (bazı ileri teknoloji LED/LCD TV'ler gibi). Diğerleri maksimum 600 veya 700 nit ışık çıkışına sahip olabilir (OLED ve orta menzilli LED/LCD TV'ler). Ve bazı düşük fiyatlı HDR özellikli LED/LCD TV'ler yalnızca yaklaşık 500 nit çıkış verebilir.
Sonuç olarak, bu varyansı ele almak için ton eşleme olarak bilinen bir teknik kullanılır. Olan, belirli bir filme veya programa yerleştirilen meta verilerin TV'nin özelliklerine göre yeniden eşlenmesidir. TV'nin parlaklık aralığı dikkate alınır. TV'nin menziliyle ilgili olarak orijinal meta verilerde bulunan ayrıntı ve renkle bağlantılı olarak, en yüksek parlaklıkta ve tüm ara parlaklık bilgilerinde ayarlamalar yapılır. Sonuç olarak, meta verilerde kodlanan en yüksek parlaklık, daha az ışık çıkışı özelliğine sahip bir TV'de gösterildiğinde silinmez.
SDR'den HDR'ye Yükseltme
HDR kodlu içeriğin kullanılabilirliği çok olmadığından, birçok TV üreticisi, tüketicilerin HDR özellikli bir TV'ye harcadıkları ekstra paranın, SDR'den HDR'ye dönüştürmeyi dahil ederek boşa gitmemesini sağlıyor. Samsung, sistemlerini HDR+ olarak etiketler (daha önce tartışılan HDR10+ ile karıştırılmamalıdır) ve Technicolor, sistemini Akıllı Ton Yönetimi olarak etiketler.
Ancak, çözünürlük yükseltme ve 2D'den 3D'ye dönüştürmede olduğu gibi, HDR+ ve SD'den HDR'ye dönüştürme, doğal HDR içeriği kadar doğru sonuç sağlamaz. Bazı içerikler sahneden sahneye soluk veya düzensiz görünebilir, ancak HDR özellikli bir TV'nin parlaklık özelliklerinden yararlanmanın başka bir yolunu sunar. HDR+ ve SDR'den HDR'ye dönüştürme istenildiği gibi açılıp kapatılabilir. SDR'den HDR'ye yükseltme aynı zamanda ters ton eşleme olarak da adlandırılır.
SD'den HDR'ye yükseltmeye ek olarak LG, HDR özellikli belirli sayıda TV'sine Aktif HDR işleme olarak adlandırdığı bir sistemi dahil ediyor ve her iki HDR10'a da yerleşik sahne sahne parlaklık analizi ekliyor ve HLG içeriği, bu iki biçimin doğruluğunu artırır.
Samsung'un HDR+ özelliği, nesnelerin daha belirgin olması için HDR10 kodlu içeriğin parlaklık ve kontrast oranını ayarlar.
Son Söz
HDR'nin eklenmesi, TV izleme deneyimini yükseltir. Biçim farklılıkları çözüldüğünde ve içerik disk, akış ve yayın kaynaklarında yaygın olarak kullanılabilir hale geldikçe, tüketiciler muhtemelen daha önceki gelişmelerde olduğu gibi bunu kabul edeceklerdir.
HDR yalnızca 4K Ultra HD içerikle birlikte uygulanıyor olsa da, teknoloji çözünürlükten bağımsızdır. Bu, 480p, 720p, 1080i veya 1080p olsun, diğer çözünürlüklü video sinyallerine uygulanabileceği anlamına gelir. Bu aynı zamanda bir 4K Ultra HD TV'ye sahip olmanın otomatik olarak HDR uyumlu olduğu anlamına gelmediği anlamına gelir. TV yapımcısı onu dahil etmek için iddialı bir karar verir.
Ancak, içerik oluşturucuların ve sağlayıcıların vurgusu, HDR özelliğini 4K Ultra HD platformunda uygulamak olmuştur. 4K olmayan ultra HD TV'lerin, DVD'lerin ve standart Blu-ray disk oynatıcıların mevcudiyetinin azalması ve 4K Ultra HD TV'lerin bolluğunun yanı sıra mevcut Ultra HD Blu-ray oynatıcıların sayısının artmasıyla birlikte ATSC 3.0 TV yayınının uygulanması, HDR teknolojisinin zaman ve finansal yatırımı, 4K Ultra HD içeriğin, kaynak cihazların ve TV'lerin değerini en üst düzeye çıkarmak için en uygunudur.
Şu anki uygulama aşamasında çok fazla kafa karışıklığı olsa da, sonunda her şey çözülecek. Her format arasında ince kalite farklılıkları olsa da (Dolby Vision'ın hafif bir kenarı olduğu kabul edilir), tüm HDR formatları TV izleme deneyiminde önemli bir gelişme sağlar.
SSS
HDR10'un HDR10+'dan farkı nedir?
HDR10 daha eski bir standarttır ve HDR10+, HDR10 standardının halefidir. Ancak, özel TV'niz ve benzersiz HDR uygulaması, HDR deneyiminizin ne kadar iyi olduğunu belirleyecektir.
HDR veya 4K olması daha mı önemli?
HDR ve 4K tamamen farklı teknolojilerdir. HDR, bir ekranın parlaklığını ve kontrastını içerirken, 4K, bir ekranın çözünürlüğünü ifade eder. Daha yüksek çözünürlükler ve HDR'nin her ikisi de kendi avantajlarını sunar.
