Argümanlar, işlevlerin hesaplama yapmak için kullandığı değerlerdir. Excel ve Google E-Tablolar gibi elektronik tablo programlarında işlevler, yalnızca belirli hesaplamaları gerçekleştiren yerleşik formüllerdir ve bu işlevlerin çoğu, bir sonuç döndürmek için kullanıcı veya başka bir kaynak tarafından verilerin girilmesini gerektirir.
İşlev Sözdizimi
Bir işlevin sözdizimi, işlevin düzenine atıfta bulunur ve işlevin adını, parantezini, virgül ayırıcılarını ve bağımsız değişkenlerini içerir.
Argümanlar her zaman parantez içine alınır ve bağımsız değişkenler virgülle ayrılır.
Yukarıdaki resimde gösterilen basit bir örnek, uzun sütunları veya sayı satırlarını toplamak veya toplamak için kullanılabilen SUM işlevidir. Bu işlevin sözdizimi:
SUM (Sayı1, Sayı2, … Sayı255)
Bu işlevin argümanları:
Sayı1, Sayı2, … Sayı255
Argüman Sayısı
Bir işlevin gerektirdiği bağımsız değişkenlerin sayısı işleve göre değişir. SUM işlevi en fazla 255 bağımsız değişkene sahip olabilir, ancak yalnızca biri gereklidir - Sayı1 bağımsız değişkeni. Geri kalanlar isteğe bağlıdır.
Bu arada OFFSET işlevinde üç gerekli bağımsız değişken ve iki isteğe bağlı argüman bulunur.
ŞİMDİ ve BUGÜN işlevleri gibi diğer işlevlerin hiçbir argümanı yoktur, ancak verilerini (seri numarası veya tarih) bilgisayarın sistem saatinden alırlar. Bu işlevler için herhangi bir bağımsız değişken gerekmese de, işlevin sözdiziminin bir parçası olan parantezler işleve girerken yine de dahil edilmelidir.
Argümanlardaki Veri Türleri
Argüman sayısı gibi, bir argüman için girilebilecek veri türleri de işleve bağlı olarak değişecektir.
SUM işlevi durumunda, yukarıdaki resimde gösterildiği gibi, argümanlar sayı verilerini içermelidir, ancak bu veriler şunlar olabilir:
- toplanan gerçek veriler - yukarıdaki resimdeki Sayı1 argümanı
- çalışma sayfasındaki sayı verilerinin konumuna tek bir hücre başvurusu - Sayı2 bağımsız değişkeni
- bir dizi veya hücre referansları aralığı - Sayı3 bağımsız değişkeni
Argümanlar için kullanılabilecek diğer veri türleri şunları içerir:
- metin verisi
- Boole değerleri
- hata değerleri
- diğer işlevler
Yerleştirme İşlevleri
Bir işlevin başka bir işlevin argümanı olarak girilmesi yaygındır. Bu işlem yuvalama işlevleri olarak bilinir ve programın karmaşık hesaplamaları gerçekleştirme yeteneklerini genişletmek için yapılır.
Örneğin, EĞER işlevlerinin aşağıda gösterildiği gibi iç içe geçmesi nadir değildir.
=EĞER(A1 > 50, EĞER(A2 < 100, A110, A125)
Bu örnekte, ikinci veya iç içe EĞER işlevi, ilk EĞER işlevinin_doğruysa_değeri bağımsız değişkeni olarak kullanılır ve A2 hücresindeki veriler 100'den küçükse ikinci bir koşulu test etmek için kullanılır.
Excel 2007'den bu yana, formüllerde 64 iç içe yerleştirme düzeyine izin verilir. Bundan önce, yalnızca yedi yuvalama düzeyi destekleniyordu.
Bir Fonksiyonun Argümanlarını Bulma
Bireysel işlevler için bağımsız değişken gereksinimlerini bulmanın iki yolu:
- Excel'de fonksiyonun iletişim kutusunu aç
- Excel ve Google E-Tablolar'da araç ipucu pencereleri
Excel İşlev İletişim Kutuları
Excel'deki işlevlerin büyük çoğunluğu, yukarıdaki resimde SUM işlevi için gösterildiği gibi, işlev için gerekli ve isteğe bağlı argümanları listeleyen bir iletişim kutusuna sahiptir.
Bir işlevin iletişim kutusunu açmak şu şekilde yapılabilir:
- Şeridin Formula sekmesi altında bir fonksiyonun adını bulma ve tıklama;
- Yukarıdaki resimde gösterildiği gibi formül çubuğunun yanında bulunan İşlev Ekle seçeneğine tıklayarak.
İpuçları: Bir İşlevin Adını Yazma
Excel'de ve Google E-Tablolar'da bir işlevin argümanlarını bulmanın başka bir yolu şudur:
- Bir hücre seçin.
-
Bir formülün girildiğini programa bildirmek için eşittir işaretini girin.
Image -
Fonksiyonun adını girin.
Siz yazarken, o harfle başlayan tüm işlevlerin adları etkin hücrenin altında bir araç ipucunda görünür.
Image -
Açık bir parantez girin - belirtilen işlev ve argümanları araç ipucunda listelenir.
Image
Excel'de, araç ipucu penceresi isteğe bağlı bağımsız değişkenleri köşeli parantezler () ile çevreler. Listelenen diğer tüm bağımsız değişkenler gereklidir.
Google E-Tablolar'da, araç ipucu penceresi, gerekli ve isteğe bağlı bağımsız değişkenler arasında ayrım yapmaz. Bunun yerine, bir örneğin yanı sıra işlevin kullanımının bir özetini ve her bir bağımsız değişkenin açıklamasını içerir.
