Açık Sistemler Ara Bağlantısı (OSI) modeli, kontrolün bir katmandan diğerine geçirildiği katmanlar halinde protokolleri uygulamak için bir ağ oluşturma çerçevesi tanımlar. Günümüzde öncelikle bir öğretim aracı olarak kullanılmaktadır. Kavramsal olarak bilgisayar ağı mimarisini mantıksal bir ilerlemeyle 7 katmana böler.
Alt katmanlar, elektrik sinyalleri, ikili veri yığınları ve bu verilerin ağlar arasında yönlendirilmesi ile ilgilenir. Daha yüksek seviyeler, ağ isteklerini ve yanıtlarını, verilerin temsilini ve bir kullanıcının bakış açısından ağ protokollerini kapsar.
OSI modeli başlangıçta ağ sistemleri oluşturmak için standart bir mimari olarak tasarlandı ve günümüzde birçok popüler ağ teknolojisi OSI'nin katmanlı tasarımını yansıtıyor.
Fiziksel Katman
Katman 1'de, OSI modelinin Fiziksel katmanı, dijital veri bitlerinin gönderici (kaynak) cihazın Fiziksel katmanından ağ iletişim ortamı üzerinden alıcının (hedef) Fiziksel katmanına nihai iletiminden sorumludur.) cihaz.
Katman 1 teknolojilerinin örnekleri arasında Ethernet kabloları ve hub'lar bulunur. Ayrıca hub'lar ve diğer tekrarlayıcılar, kablo konektörleri gibi Fiziksel katmanda çalışan standart ağ cihazlarıdır.
Fiziksel katmanda, veriler fiziksel ortam tarafından desteklenen sinyalleme türü kullanılarak iletilir: elektrik voltajları, radyo frekansları veya kızılötesi veya normal ışık darbeleri.
Veri Bağlantı Katmanı
Fiziksel katmandan veri alırken, Veri Bağlantısı katmanı fiziksel iletim hatalarını kontrol eder ve bitleri veri çerçevelerine paketler. Veri Bağlantısı katmanı ayrıca Ethernet ağları için MAC adresleri gibi fiziksel adresleme şemalarını yöneterek ağ cihazlarının fiziksel ortama erişimini kontrol eder.
Veri Bağlantısı katmanı, OSI modelindeki en karmaşık katman olduğundan, genellikle iki bölüme ayrılır: Medya Erişim Kontrolü alt katmanı veMantıksal Bağlantı Kontrolü alt katman.
Ağ Katmanı
Ağ katmanı, Veri Bağlantısı katmanının üzerine yönlendirme kavramını ekler. Veriler Ağ katmanına ulaştığında, verilerin nihai hedefine ulaşıp ulaşmadığını belirlemek için her çerçevenin içerdiği kaynak ve hedef adresleri incelenir. Veriler nihai hedefe ulaştıysa, katman 3, verileri Taşıma katmanına teslim edilen paketler halinde biçimlendirir. Aksi takdirde, Ağ katmanı hedef adresi günceller ve çerçeveyi alt katmanlara doğru iter.
Yönlendirmeyi desteklemek için Ağ katmanı, ağdaki cihazlar için IP adresleri gibi mantıksal adresleri korur. Ağ katmanı ayrıca bu mantıksal adresler ile fiziksel adresler arasındaki eşlemeyi de yönetir. IPv4 ağında bu eşleme, Adres Çözümleme Protokolü (ARP) aracılığıyla gerçekleştirilir; IPv6, Komşu Bulma Protokolünü (NDP) kullanır.
Taşıma Katmanı
Taşıma Katmanı, verileri ağ bağlantıları üzerinden iletir. TCP (İletim Kontrol Protokolü) ve UDP (Kullanıcı Datagram Protokolü), Taşıma Katmanı 4 ağ protokollerinin en yaygın örnekleridir. Farklı aktarım protokolleri, hata kurtarma, akış denetimi ve yeniden aktarım desteği dahil olmak üzere bir dizi isteğe bağlı özelliği destekleyebilir.
Oturum Katmanı
Oturum Katmanı, ağ bağlantılarını başlatan ve bozan olayların sırasını ve akışını yönetir. 5. katmanda, dinamik olarak oluşturulabilen ve ayrı ağlar üzerinden çalıştırılabilen birden çok bağlantı türünü desteklemek için oluşturulmuştur.
Sunum Katmanı
Sunum katmanı, OSI modelinin herhangi bir parçasının en basit işlevine sahiptir. 6. katmanda, biçim dönüştürmeleri ve üstündeki Uygulama katmanını desteklemek için gereken şifreleme/şifre çözme gibi mesaj verilerinin sözdizimi işlemlerini gerçekleştirir.
Uygulama Katmanı
Uygulama katmanı, son kullanıcı uygulamalarına ağ hizmetleri sağlar. Ağ hizmetleri, kullanıcının verileriyle çalışan protokollerdir. Örneğin, bir web tarayıcı uygulamasında, Uygulama katmanı protokolü HTTP, web sayfası içeriğini göndermek ve almak için gereken verileri paketler. Bu katman 7, Sunum katmanına veri sağlar (ve bundan veri alır).
