Sony çalışanları, taşınabilir PlayStation'ları için küçük bir UMD diskinin mükemmel bir format olduğunu düşündüler, ancak oyuncular ve eleştirmenler o kadar hevesli değildi. İşte yeni PS Vita'nın orijinal Sony PSP disk formatı yerine kartuş kullanmasının başlıca nedenleri.
UMD Optik Bir Biçimdir
Bazı yönlerden, optik disk aslında video oyunları için ideal bir depolama ortamıdır. Optik diskler, karşılaştırılabilir boyuttaki kartuşlardan çok daha büyük bir kapasiteye sahiptir (veya en azından o sırada vardı). Daha büyük kapasite, PSP oyunlarının rekabete kıyasla daha iyi grafiklere sahip olabileceği anlamına geliyordu.
Ancak elde taşınabilir cihazlar için, optik diskin ideal olmaktan uzak olmasının birçok nedeni vardır. PSP oyunları herkesin bildiği gibi yavaş yükleniyor ve diski okumakla ilgiliyse çok fazla. Büyük konsollarda, oyunun parçalarını konsolun yerleşik belleğine yükleyerek yükleme süreleri önemli ölçüde az altılabilir, ancak PSP'nin bu yeteneği yoktur.
UMD'ler Yakılabilir Değildir
PSP ilk çıktığında, hevesli oyun geliştiricileri kendi 3D modellerini bir UMD diskine yazabilmeyi hayal ediyorlardı. Bir bellek çubuğuyla böyle bir şey yapmak mümkündür, ancak UMD'nin daha yüksek kapasitesi çok daha yüksek çözünürlüklü görüntülere olanak tanır, o kadar çok kişi Sony'nin bir UMD yazıcı çıkaracağı günü hayal etti.
Tabii ki, bu hiç olmadı. PSP her zaman korsanlığın başlıca hedefi olmuştur ve Sony zaman içinde oyunlarını yazmaya karşı koruma konusunda giderek daha hassas hale gelmiştir. Bir UMD brülörü, muhtemelen, sadece bent kapaklarını açacağını düşündüler.
UMD'ler Hassastır
UMD disklerinin kendileri oldukça sağlam olsa da, tıpkı daha büyük CD kuzenleri gibi, çizilmeye eğilimlidirler. Sony, çizikleri ve parmak izlerini minimumda tutmak için UMD'leri plastik bir kabukla kapladı. İlk zamanlarda, birçok oyuncu plastik kabukların ayrılma eğiliminde olduğunu ve diskin düşeceğini keşfetti. Küçük bir yapıştırıcıyla tekrar bir araya getirilip sabitlenecek kadar kolaylar, ancak güven verici değildi. Bazı oyuncuların kafası da kabuk tarafından karıştırıldı ve diski PSP'ye yerleştirmeden önce çıkarılması gereken başka bir katman olduğunu düşündü.
UMD'lerin kendilerini kırılgan hissetmelerinin yanı sıra, özellikle orijinal PSP modelinde PSP'deki UMD bölmesinin kapısı da kırılgandı. Uzun bir süre boyunca, çevrimiçi satılan PSP'lerde en yaygın sorun kırık bir UMD kapısı gibi görünüyordu.
UMD'ler Garip Bir Boyuttur
Bir UMD, bir CD veya DVD'den çok daha küçük olsa da, aynı zamanda bir Nintendo DS kartuşundan çok daha büyüktür. Bu, DS sahiplerinin PSP kullanıcılarından çok daha fazla oyun taşıyabileceği anlamına gelir. İlgili bir konu, UMD'nin optik bir format olması nedeniyle, UMD'yi okumak için kullanılan aparatın PSP içinde oldukça fazla yer kaplamasıdır. Sistem biraz daha büyük olsa da, PS Vita'nın PSP'ye kıyasla kaç sensör ve girişe sahip olduğunu düşünün. Vita UMD kullansaydı daha da büyük olması gerekirdi.
UMD'ler Kartuş Değildir
UMD'nin karşılaştığı basit psikolojik engeller göz ardı edilemez. El bilgisayarlarındaki kartuşlara herkes alışmıştı. Atari Lynx'ten Game Boy'a kadar hemen hemen her taşınabilir sistem kartuş kullanmıştır. Sony, araba yerine disk kullanma konusunda belki çok hırslıydı. Sonuç olarak, bazı oyuncular geleneksel medya formatı kullanmadığı için PSP'ye geçtiler.
